1487 ІХ 15, Смоленск, ВКЛ. – Дарственный лист князя Юрия Михайловича Друцкого Толочинского пану Ивану Иллиничу на землю и сенажаць возле реки Друть

Ар.: AGAD. Perg. 8402 (Іл. 71).
Ркпс., цём­на-бру­нат­ны адна­стай­ны атра­мант. Ста­ра­бе­ла­рус­кая мова. Пер­га­мін са сля­да­мі загі­наў на шэс­ць сто­лак, паме­ры: 26×27+3,5 см. Колер пер­га­мі­ну шэра-белы, без моц­на­га забруд­жан­ня. Заха­ва­на­сць даку­мен­та доб­рая. Тэкст чыта­ец­ца не цал­кам, бо стра чаны кава­лак пер­га­мі­ну ў ніж­нім левым куце. Вера­год­на, стра­ча­на два сло­вы, адно з іх лёг­ка аднаў­ля­ец­ца (“писан”). Даку­мент быў зама­ца­ва­ны як міні­мум 3‑ма пры­весі­сты­мі пячат­ка­мі, якія не заха­валі­ся. Ад дзвюх апош­ніх засталі­ся толь­кі рэшт­кі чырво­ных шаў­ко­вых шну­роў. У верх­нім левым куце про­стым алоў кам пазна­ча­на: “№ 1194”. Пад ім такім самым алоў­кам: “Nr.125”. На адва­ро­це даку­мен­та ў верх­нім левым куце фія­ле­та­вы­мі чар­ніла­мі прас­таў­ле­ны сучас­ны: “Nr.8402”. Ніж­эй пасяр­эд­зіне даку­мен­та ледзь відоч­ны запіс: “... ... ... Xię | cia ... ... między Dwo|rem Osmołom... Sido |rowiczami przy drodze od | Polocka idącey ... P.Xcia | Toloczynskiego panu Jlliniczowi |» (XVIII ст.) Пад ім паз­ней­шая архіў­ная памет­ка: “No7. Fas 52. Spraw Mirskich”. Яшчэ ніж­эй запіс ХVI ст.: “List kniazia juriia Michałowicza Toło | czynskieo, ktorym darował ziemie | sianozęt miedzy dworem Osmolowiczami | a Sidorowicza panu jwanu Jliniczu | indikta 5 (sic!) |”. Зле­ва ніж­эй зацер­тыя сло­вы і ліч­ба: “na k... | przeciq dworu | Sudorkowskiego | 85 |”. Спра­ва пер­пен­ды­ку­ляр­на папяр­эд­нім запі­сам напі­са­на: “...rowizna sianozęc Panu Jlliniczowi | ... naprzeciw Dworu Sudorkowskiego |”. Каля краю пер­га­мі­ну адбіты чорна­чар­ніль­ны штамп AGAD у Вар­ша­ве: “AGAD/WARSZAWA”.
К.: не выяўлены.
Выд.: Род Ілліні­чаў у Вялікім Княст­ве Літоўскім у ХV–ХVІ стст.: рада­вод, гер­бы, ула­дан­ні / Р.А Алях­но­віч, С.А. Рыб­чо­нак, А.І. Шалан­да; склад. А.І. Шалан­да; навук. рэд. М.Н. Галь­пя­ро­віч. – Мір: Музей «Зам­ка­вы ком­плекс «Мір», 2015. – № 4. С. 295–296.
Зг.: не выяўлены.
П.: не рабіўся.

При­ме­ча­ния:
1 Князь Юрый Міхай­лавіч Друц­кі Тала­чын­скі зга­д­ва­ец­ца ў 1499–1509 гг., памёр у 1522 г.: Wolff J. Kniaziowie litewsko-ruscy... S. 537. Насу­перак дум­цы Юза­фа Воль­фа, князь Юрый пісаў­ся Тала­чын­скім не пад канец свай­го жыц­ця, а ўжо ў 1487 г. Даку­мент з’яўляецца адной з самых ран­ніх кры­ніц, склад­зе­ных ад яго імя.
2 Літа­ра “к” напі­са­на паверх літа­ры “з”
3 Князь Алех­на Васі­льевіч Гла­зы­на, сма­лен­скі аколь­нічы ў 1486 г.: UWКL ZSWS. S. 52.
4 Князь Увар Ашчыц­кі Юза­фу Воль­фу быў невя­до­мы. Затое ён ведаў яго бра­та Фёда­ра і сына Васі­ля Ува­раві­ча Ашчы­тоўска­га, які зга­д­ва­ец­ца ў 1507–1508 гг.: Wolff J. Kniaziowie litewsko-ruscy...S. 360, 548.
5 Маец­ца на ўва­зе Барыс Сямё­навіч Аляк­сан­дро­віч, які ў 1496 г. быў сма­лен­скім аколь­нічым. Наколь­кі мож­на мер­ка­ва­ць, раней – у 1487 г. – ён з’яўляўся пер­шым вядо­мым на сён­ня сма­лен­скім хару­жым. Быў на гэтым ўрад­зе раней за Мікіту Сямё­наві­ча (1496 г.): UWКL ZSWS. S. 46, 52.
6 Cказ у вост­рых дуж­ках спа­чат­ку быў пра­пуш­ча­ны, а пас­ля дапі­са­ны над рад­ком больш свет­лым атра­ман­там. Сма­лен­скі каню­шы Іван Свіры­до­наў вядо­мы ў 1488 і 1499 г.: Ibid. S. 48.
7 Васіль Міра­славіч зга­д­ва­ец­ца яшчэ ў 1499 г.: Boniecki A. Poczet rodów w Wielkim Księstwie Litewskim... S. 184.
8 Васіль Данілевіч – асо­ба не ідэнтыфікавана.
9 Дру­гая літа­ра “а” напі­са­на паверх літа­ры “ь”.
10 Іван Лаза­р­э­віч – асо­ба не ідэнтыфікавана.
11 Маец­ца на ўва­зе Іван Кан­стан­ці­навіч Жаба: Ibid. S. 422–423.
12 Дзяк Міш­ка, пісар зем­скі сма­лен­скі? Скла­даль­ні­кам спі­су сма­лен­скіх урад­нікаў застаў­ся невя­до­мы: UWКL ZSWS. S. 53.