[1440.VI.29 — 1447.VI.25] [Дата и место не указаны]. Надаўчы ліст унучцы Карыбута княжне Ганне і яе мужу Пятру Манцігірдавічу на Лоск ад удавы Фёдара Карыбутавіча Настассі

Ары­гі­нал: LMAB. RS. F. 43–11304115. Папя­ро­вы аркуш паме­рам (ш/​в) 21,8х19,5 см, загі­ны – адзін удоўж і два ўпо­пе­рак. У левым верх­нім куце гра­ма­ты (recto) паз­ней­шая архіў­ная паме­та “а”. In dorso адбітак мас­ці­ка­вай архіў­най пячат­кі 1941, 1945–1990 гг. з над­пі­сам “Lietuvos TSR.| CENTR.| BIBLIOTEKA| Mokslų Akademija”, а так­са­ма архіў­ныя памет­кі XVII ст. “I| Lıst X Nastaзıi fıedorowey| Korybutowicзowey ktora da|Wsзy Corke swoıe X Anne зa| Pana Pıotra montygıerdowicзa| Za Poзwolenıem krola kaз|mıerзa зaPısuıe ım Łosk wie|cзnoscią”, “beз daty” і XVIII – пачат­ку XIX стст. “a”, “B”, “Łosk| Fascykuł 1: № 1 Lıtera A.”, “1” (напі­са­на як “^”).

Пуб­ліка­цыя: KDKDW. S. 213, з некар­экт­ным дата­ван­нем, шля­хам трансліта­ра­цыі поль­скім алфавітам з выка­ры­стан­нем кіры­ліч­ных гра­фем “ь” і “ъ”, выпад­ко­ва (праз паўтор сло­ва “какъ” у адным ска­зе) была пра­пуш­ча­на част­ка тэкс­ту “какъ и҃ свои҃ дети҃ и҃ ѡпѳ­ка­тисѧ и҃ми”, а так­са­ма пры­сут­ні­ча­ю­ць нека­то­рыя тэкс­та­выя неад­па­вед­на­сці: “knjazja priwolenь­ja”, “knjazь­nu”, “marszalъ­ka zemskoh(o)”, “; panъ Petrъ Monь­tikirdovicz”, “doczkъ moi knjażnu”, “inni” замест “ðÞČz −צŁþÝšÞşć”, “ðÞČŽşÞ™”, “ýþ×Ğ˛Ýİð˛ zšýݹðþé”, “˛ −˛Þİ −š²×İ ýþÞş²¦ð¦×ŠþŁ¦ë ”, “Šþ₣şðİ ýþ¦ ðÞČŽşÞ™”, “¦ý¦” адпа­вед­на (абмі­на­ю­чы ўва­гай адсут­на­сць вялікіх літар ва ўлас­ных імё­нах). Неда­клад­на­сці пуб­ліка­цыі даку­мен­та не былі выпраў­ле­ныя ў трэцяй част­цы KDKDW, у якой раз­меш­ча­ныя папраўкі і дадат­кі да папяр­эд­ніх выдан­няў (гл. Ibidem. S. 751).

Згад­ка: Semkowicz W. Łosk i wygaśnięcie Korybutowiczów. S. 202–203, рэгест граматы.

Копіі: не выяў­ле­ныя.

Пячат­ка: прыклад­ная, на чор­ным вос­ку, была прас­таў­ле­на адра­зу пас­ля апош­ня­га сло­ва даку­мен­та, як мож­на зда­га­дац­ца, у мэтах забес­пяч­эн­ня адсут­на­сці інт­эр­па­ля­цый у тэкст гра­ма­ты, да 1926 г. ужо не заха­ва­ла­ся; сля­ды кусто­дыі адсут­ні­ча­ю­ць, калі яна была, то з асоб­на­га арку­ша; наяў­ны вас­ко­вы след ø 23 мм, а так­са­ма пра­яў­ле­ная на загіне (удоўж) ліста люст­ра­ная выя­ва адбіт­ка мат­ры­цы (ø 21,5 мм, гл. выш­эй малю­нак № 6).

Ꙋ ѩ ѧ ѡ ѣ ѳ ξ ε

†Мило­стью божь­εю сε ѧзъ кнѧ­гинѧ федо­ро­ва корь­бу­то­вич настасьѧ по ѡспо­да­ря | вεли­ко­го княз при­волε­нью кази­ми­ра коро­ле­ви­ча и по сво­ей люб­ви дала εсми| доч­ку свою кнѧ­жь­ну анъ­ну за пана пет­ра монь­ти­кир­до­ви­ча мор­шалъ­ка| зем­ско­го а лошеськ далв εсми дочь­цε своεй кнѧ­жь­нε аньне а на то εсми й ли|стъ свой запис­ный дала зѧтю своε­му пану пεт­ру монь­ти­кир­до­ви­чу й дочь­цε своεй кнѧдь­нε аньнε 

1 паш­код­жанне ліста праз зно­ша­на­сць на мес­цы двай­но­га загі­ну даку­мен­та; ад літа­ры “ş” бач­ная толь­кі ніж­няя гары­зан­таль­ная лінія, якая адпа­вя­дае гра­фі­цы літа­ры “ş” у сло­ве “˛ÞşÞš” пера­да­пош­ня­га радка.