ПОДГОРСКИЕ (Подгорські) герба власного или Бродич odmienny z mitrą 1 — княжеский род неизвестного происхождения, землевладельцы Кременецкого повета. Wyznanie rzymsko-katolickie (do XVII w. prawosławne: „Archiwa Jugo Zapadnój Rossyi“, wydawano przy uniwersytocie kijowskim, wspominają o kniaziu Michalo Hrohorowiczu Podhorskim, ktorem w r. 1601 był członkiem łuckiego prawosławnego bractwa.).
У першій половині 1560‑х років, під час війни між Великим князівством Литовським і Московським царством за Лівонію, Сиґізмунд Авґуст розмістив у своїх володіннях на Волині, успадкованих після королеви Бони, частину перебіжчиків із ворожого табору. Першими з’явилися Омелян Офрасимович, що фігурує також як Ушак Офрасимович та Омелян Абрасимов Вшаков, Лев Тимофійович Звєров, Захаріяш П’ятий, Володимир Семенович Заболоцький і Дмитр Водоп’ян. Пізніше прибули князь Григорій Федорович Подгорський, Петро Васильович Остаф’єв, Степан Шарапович і Мокій Олександрович Безщасний — всього дев’ять осіб. Із вихідців із Московського царства, які на початку 60‑х років XVI ст. зупинилися в Кременецькому повіті, пустили тут коріння тільки князь Подгорський та Ушак Офрасимович. 2
Отже, станом на середину 1560‑х років на півдні Волині в руках семи вихідців із Росії, що перейшли на службу до великого князя литовського (восьмий незабаром після появи тут зійшов зі світу, а доля дев’ятого невідома), було чотири села, що походили з волості Кременецького замку.
1564 р. виходець із Московського царства князь Григорій Федорович Подгорський отримав від великого князя литовського у волості Кременецького замку частину села Воронівці. Від назви поселення пішло прізвище Вороновецький, під яким він інколи фігурує в джерелах. Утративши з часом титул, наприкінці 1640‑х років нащадки цього мігранта сиділи ще на невеличких частинах двох сіл у Кременецькому повіті.
Polegając przeto jedynie na nielicznych dokumentach, znajdujących się w ręku rodziny i w Archiwum kijowskióm, dalej na podaniach rodzinnych i wiadomościach ustnych, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, wreszcie na dawnych rodowych pieczęciach, oraz na niektórych dziełach heraldycznych, możua przecież prawie stanowczo powiedzieć, że kniaziowie Podhorscy są potomkami rozrodzonego domu ruskiego Rurykowiczów, t. z. „Kniazia Rurikowo doma“. Nazwisko wzięli zapewne od miejscowości lub ziem związanych z ich władztwem na obszarze dawnego Wołynia (np. Podhorce, Podhorcze, Podhorie czy też istniejące w poł. XIII w. Księstwo Podgorskie (Podhorskie)), względnie od ziem z osadą Podgornaja nad rzeką Wołguszą w okolicach Moskwy, stanowiących dzielnicę kniaziowską.
Trudno jednakże na pewno oznaczyć, do jakićj gałęzi tego wielkoksiążęcego szczepu Podhorscy należą, tak samo jak wszelkie wywody pochodzeń innych rodów, od Ruryka czerpiących swój początek, są więcej na domysłach i prawdopodobieństwie, aniżeli na rzeczywistych danych i pewnikach oparte. Сами Подгорские выводят свой род от князей Переяславских, а именно, от князя Враха Олеговича, внука Всеволода Переяславского и (†1138), ks. nowogrodzkiego, perejasławskiego i wyszhorodzkiego, wnuka Włodzimierza II Monomacha (*1053 †1125), wielkiego ks. kijowskiego. 3
Z heraldyków naszych zalicza Wieladko (str. 199) Podhorskich do potomków domu Perejasławskiego, uważając za ich protoplaskę Wraha, syna Olecha, a wnuka i prawnuka Wsiewołoda i Mścisława Rurykowiczów, kniaziów na Perejasławiu. Na tenże sam wywód zgadza się i Kuropatuicki (w paragrafie 9 str. 43), oraz „Imicnospis szlachty polskióju wydawany we Lwowie w pierwszój polowio bieżącego stulecia. Małachowski (str. 206) mianuje Podhorskich kniaziami Ruskimi, wszelako bez wymienienia linii ich pochodzenia. Rulikowski i Radzimiński w dziele swóm «Kniaziowie i szlachta» mówią o Podhorskich jako o kniaziach z domu Ruryka pochodzących. Natomiast dokumenta i papiery rodzinne ograniczają się tylko na mianowaniu Podhorskich kniaziami, nic wymieniając właściwego ich pochodzenia.
Oprócz wzwyż wymienionych dziel i inne także przyznają Podhorskim pochodzenie od Ruryka, dając im za kolebkę dom Perejasławski. Napotyka się także zdania, że Podhorscy i wygasły ród kniaziów Horskich jednego są gniazda, oraz twiordzenie, żo kniaziowie Glińscy i Podhorscy stanowili kiedyś jodnę rodzinę. Для дальнейших исследований происхождения рода следует отметить, что один из московских эмигрантов — Дмитрий Водопьян, был связан с кн. Дмитром Вишневецким, в то время вернувшимся с Москвы, а по преданиям Подгорских, Федор, отец Григория, был женат на дочери князя Семена Федоровича Курбского, т.е. Подгорские были связаны родственно с кн. Андреем Михайловичем Курбским.
По сведениям Константина Подгорского, который собирал сведения о роде, кniaź Hrehory (*1529 †po 1591) – syn Fedora Dawidowicza, namiestnika nowogrodzkiego, jako członek prześladowanego przez Groźnego stronnictwa Adaszewa (t. zw. „Adaczewskij krużek”) w r. 1563 w jesieni ucieka z Moskwy do Polski wraz z innymi kniaziami i bojarami, udając się pod opiekę Króla Zygmunta Augusta.
Ostatnim znanym potomkiem Hrehorego, który oficjalnie używał tytułu kniaziowskiego był Aleksander (*1760 †1812), z linii lemieszczańskiej. Про Подгорських відомо, що пізніше — у XIX ст. — у них був герб Бродзіч із відміною та Dewizy: «Ne po hramoti» i «Iure suo». 4 W XIX w. poszczególni członkowie rodu otrzymali potwierdzenie szlachectwa ukazami Departamentu Heroldii w St. Petersburgu, względnie zaliczenie do rodu dekretami Deputacji Wywodowych odpowiednich guberni, m. in. kijowskiej i podolskiej z wpisaniem do cz. VI guberialnych ksiąg szlacheckich.
Dopiero pierwszą wzmiankę znajdujemy w Tattszczewie („Istoria Rossij- skaja”). Wspomina on o jakimś kniaziu Podhorskim (bez imienia), któren się odznacza na łowach carskich w początkach 1500 roku za Iwana IV-go.
Рабочая версия происхождения от Генеографа — от князей Кубенских.
[nextpage title=«Поколенная роспись рода»]
І
ФЕДОР ДАВИДОВИЧ
Dalćj wspomina „Nikolskaja Letopiś” o kniaziu Fedorze Dawidowiechu Podhorskim, ożenionym z kniażną Kurbską, córką kniazia Semena Fedorowicza Kurbskiego, stryja, jak widać z genealogii Kurbskich („Żiźń kniazia Kurbskoho”), kniazia Andrzeja Michajłowicza Kurbskiego, zbiegłego do Polski za panowania Iwana Groźnego. Podaje owa „Letopiś”, że ów kniaź Fedor był namiestnikiem nowogorodzkim w 1529 roku i że był w posłannictwie na Litwie.
ІІ
князь ГРИГОРИЙ ФЕДОРОВИЧ ПОДГОРСКИЙ
Наместник Новогородский и окольничий царя Ивана Грозного. Был членом Адашевского кружка, в 1563г, бежал из Московского княжества в Польшу вместе с князьями Черкавскими (Czerkawskimi) Алексеем и Гаврилой, Афанасием Игнатьевым и другими, боясь преследований Ивана Грозного. Названі вище п’ятеро вихідців із Росії, які з’явилися на Волині не піз
ніше весни 1563 р., склали, так би мовити, першу хвилю приїжджих. Друга припадає на осінь 1564 — весну 1565 років.
Восени 1563 р. великий князь писав старості кременецькому, князю Миколаю Збаразькому, щоб дав князю Григорію Федоровичу Подгорському та Офанасу Васильовичу Ігнатьєву, що приїхали з Москви, на «хлєбокормлєнє» селище Цеценівці, де, за їхніми словами, було 20 осілих волок, а якщо їх більше там або це буде на шкоду Кременецькому замку, то щоб виділив ту саму кількість землі з підданими в іншому місці. Поки не буде ув’язано приїжджих, щокварталу з доходів замку мали виділяти на них і на шестеро їхніх слуг на кожну особу по бочці житньої муки, бочці солоду, четвертині бочки круп, четвертині бочки гороху, полтю м’яса та копі грошів на свіже м’ясо і ярину, а на коней — сіно й солому, скільки буде потрібно1 У зазначеному поселенні дійсно налічувалося 20 чиншових волок, крім яких там були ще четверо путніх слуг і фільварок2, але надання залишилося нереалізованим. Про Ігнатьєва більше не чути, а Подгорський улітку 1564 р. привіз новий лист, де наказувалося дати йому в одному з двох поселень — у селі Осники або в селі Воронівці — 15 димів підданих, під кожним з яких має бути по 30 бочок землі3 Староста наділив його в другому з поселень. Пізніше в тому самому селі осіли ще Петро Васильович Остаф’єв і Степан Шарапович. Першому з них дісталося «в моц и в дєржанє» десять сімей підданих4, а другому — три сім’ї підданих і 90 бочок землі під дворову ріллю. В обох випадках кожна із сімей підданих теж повинна була мати по 30 бочок землі.5
1 Dokument ten, podpisany przez Króla Zygmunta Augusta, wydany jest w Warszawie dnia 17 listopada 1563 roku, i oblatowany jest w Metryce Litewskiej w tymże roku, opiewa zaś, jak następuje: РГАДА, ф. 389, on. 1, кн. 38, л. 438–439 (17.11. 1563); ЛННБ України, ВР, ф. 91, спр. 112.У.2, арк. 5–7.
2 Архив ЮЗР. — Ч. 7, т. 2. — С. 75–78.
3 РГАДА, ф. 389, on. 1, кн. 192, л. 20–21 (7. 07. 1564). Про походження князів Поморських див.: Żychliński Т. Złota księga... — Roczn. 14. — S. 14.
4 РГАДА, ф. 389, on. 1, кн. 38, л. 520–520 об. (27. 09. 1564).
5 Там же, кн. 192, л. 121–123 об. (25. 03. 1565)
Першочергове завдання мігрантів полягало в тому, щоб закріпити за
собою придбані маєтки, тобто домогтися перетворення їх із надань «на
хлебокормлене» у вислуги з правом передачі в спадщину. Ушак отримав підтвердження на частку в селі Куликів на вічність у жовтні 1563 р.1, ще до появи II Статуту. Подгорському й Остаф’єву відповідні листи були видані на вальному сеймі у Варшаві 1572 р., але з правом передачі спадкоємцям тільки «мужского стану»2 На час появи на Волині вихідці з Росії іменуються «боярскими сынами»,
«чужєзємцами», що приїхали «на имя и ласку господарьскую», а далі ви
ступають як «шляхетные», «господарськиє зємянє Крємянєцкого повєта»7. Князь Подгорський іноді виступає в писемних джерелах як Вороновецький, тобто від наданого йому маєтку.
1 ЛННБ України, ВР, ф. 91, спр. 140.1.2, арк. 91 зв.-92 зв.
2 РГАДА, ф. 389, on. 1, кн. 192, л. 120–122 об.
7 Архив ЮЗР. — Ч. 8, т. 4. — С. 31; ЛННБ України, ВР, ф. 5, оп. З, од. зб. 2116;
РГАДА, ф. 389, оп. 1, кн. 192, л. 120–122 об.
Присутність москвитинів у волості Кременецького замку звужувала
можливості тутешнього старости, і він уживав заходів, щоб повитісняти їх звідси. 1569 р. Миколай Збаразький позвав Подгорського, Остаф’єва, Шараповича й Безщасного ґродськими позовами з вимогою протягом двох
тижнів пред’явити права на займані маєтки, мотивуючи тим, що король
писав до нього, «аби певное виведане чинил, хто зачим кгрунты его кро-
левское милости забравши держит», а коли ті в присутності «зацных лю
дей» зажадали показати лист монарха, відмовив їм. 5
Зближенню вихідців із Московського царства з місцевим середовищем
сприяли шлюби, але відчутно вплинути на економічні й політичні позиції
цих людей вони не могли, оскільки партнерки мігрантів походили з мало
помітних і навіть не завжди шляхетських родин. Остаф’ев зв’язав свою
долю з якоюсь Настасією Котівною, що втекла до нього в село Воронівці
від чоловіка, з яким проживала в Кременці на передмісті Запоточчя1 По-
дгорський одружився на дочці шляхтича Григорія Товмача-Борківського,
яку звали Оксимія, і отримав за нею невеличку частину села Борок2.
1579 р., після смерті Товмачівни, князь уступив у шлюб із Мариною Пашкевич і та принесла в його дім 150 золотих грішми й стільки ж речами3 Перша дружина Ушака-Куликівського невідома, а другою була сестра Оксимії Товмачівни на ім’я Овдотя з посагом 100 кіп грошів речами й частиною згаданого вище села Борок4. Дружиною Безщасного була якась Ганна Панківна, що походила, скоріше за все, з простолюду5
Okazujo sio z rozmaitych źródeł, jak np. akta poborczo, lustracye, papiery familijne i t. p., że kniaź Ilrehory Fedorowicz Podhorski posiadał przy końcu XVIgo wieku na Wołyniu wsie Toropowcc, Sadki, Borki, Orłówko, Woronowiczu, Wolicę, Woroniec i inne. W opisie średniój własności na Wołyniu w tomie XIXtym „Źródeł dziejowych1* Aleksandra Jabłonowskiego czytamy między nomenklaturą dóbr i dzierżaw wołyńskich kniaziów w drugiój połowie XVIgo stolecia o kniaziach Podhorskich, niedawno przybyłych, którzy dzierżawią w powiecie krzemienieckim, ze stron Krywickich, obszerne dobra Tołmaczów, które to dobra przeszły następnie w ich posiadanie.
1 Жизнь князя Андрея Михайловича Курбского... — Т. 2. — С. 121–123.
2 ЦЦІАК України, ф. 22, оп. 1, кн. 6, арк. 34–34 зв.
3 Там само, кн. 7, арк. 38–39 зв.
4 Там само, арк. 83 зв.-84 зв.
5 Там само, ф. 21, оп. 1, кн. 17, арк. 31 зв. (26. 06. 1573).
Князь Григорій у шлюбі з Товмачівною мав сина Михайла.
ІІІ
МИХАИЛ ГРИГОРЬЕВИЧ ПОДГОРСКИЙ (1579 — 16??)
Посол Волынский в сейме, в 1620г ревизор королевский в воеводствах Киевском и Вроцлавском.
Kniaziowie Podhorscy byli wschodniego wyznania; „Archiwa Jugo Zapa- duój Rossyi“, wydawano przy uniwersytocie kijowskim, wspominają o kniaziu Michalo Hrohorowiczu Podhorskim, ktorem w r. 1601 był członkiem łuckiego prawosławnego bractwa.
одружився потім на дочці кременецького підстарости Григорія Лосятинського на ім’я Ждана й володів невеличкими частинами сіл Борок і Лосятин, де 1629 р. налічувалося 18 димів8 Батькова вислуга в селі Воронівці давно була втрачена. 1631 р. в Почаєві поруч із Михайлом в якості свідка фігурує ще Ян Подгорський, його брат, син чи племінник9
8 Баранович О. Залюднення Волинського воєводства... — С. 112.
9 Материалы по истории Почаевской лавры... — Вып. 1. — С. 23.
Жена — Жанна Лосятинская (Zdanna Losiatynska). Имел одного сына.
ЯН ПОДГОРСЬКИЙ
IV
АЛЕКСАНДР МИХАЙЛОВИЧ ПОДГОРСКИЙ (ум. 1677г)
Староста Каролинский. Был дважды женат.
Первая жена Кристина Влынская (Krystyna Wlynska) герба «Належ» Вторая жена — Маруся Бокий (Marysza Bokijowna). Имел двух сыновей Константина (главная ветвь) и Антония.
КОНСТАНТИН АЛЕКСАНДРОВИЧ ПОДГОРСКИЙ
Według podań rodzinnych pierwszym z Podhorskich, który przystąpi! do Unii. a następnie przeszedł na łono Kościoła rzymsko-katolickiego, był Konstanty, wnuk wymienionego wyżój Michała, który także był pierwszym w posiadaniu żony katoliczki, jak to wykażemy niżćj.
[nextpage title=«Генеалогія рода (пол.)»]
KSIĄŻĘTA PODHORSCY
Hrehory Fedorowicz Kniaź z Worońca i Podhorca Podhorski (*Wielkie Księstwo Moskiewskie 1529 †po 31.VIII.1591); prawosławny, namiestnik Nowogrodu, okolniczy na dworze cara Iwana V Groźnego, od 1563 w Polsce, poborca z woj. wołyńskiego; × [p. 1569] Oksyma Tołmacz-Borkowska [ojciec: Hrehory Tołmacz-Borkowski; matka: Bohdana Bohowitynówna]
A1. ks. Michał Mikołaj (*1569 †16.?); prawosławny, członek łuckiego prawosławnego bractwa 1601, poborca powiatu kowelskiego 1618, rewizor dóbr królewskich w woj. kijowskim i bracławskim 1620, poseł na Sejmy 1620 i 1632; × Żdanna Łosiatyńska [ojciec: Hrehory Łosiatyński, st. grodzki krzemieniecki; matka: Halszka Kn. Bielewska]
B1. ks. Aleksander (*1621 (?) †1677); prawosławny, st. karoliński, nowski i pernski; ×1 Krystyna Włyńska [ojciec: N Włyński, podczaszy kamieniecki]; ×2 Marusza Bokijówna [ojciec: Gabriel Bokij, sędzia łucki; matka: Federówna-Wasanowska]
C1. ks. Konstanty (*1670 †1741); katolik, chorąży lekkiej chorągwi, st. rzeczycki, poseł na Sejmy; × Zofia Piaskowska [ojciec: Daniel Piaskowski, strażnik polny litewski; matka: Dorota Peretyatkowicz]
D1. ks. Michał Józef (*1696 †1761); st. krzemieniecki, miecznik latyczowski, podwoj. wołyński, poseł na Sejm 1732; ×1 Marianna Magdalena Jabłonowska [ojciec: Andrzej Jabłonowski, podczaszy bełzki; matka: Marianna Kurdwanowska]; (1°-v. Stanisław Rogala)
E1. ks. Mikołaj (*1717 †Konstantynopol 1784); podczaszy krzemieniecki, łowczy podlaski, sędzia krzemieniecki, sędzia grodzki trembowelski, poseł dyplomatyczny, kaszt. czernichowski 1784; × Konstancja Wkry-Wkryńska [ojciec: Stanisław Wkry-Wkryński; matka: Anna Droszewska]
F1. ks. Udalryk (*1743 †p. 1803); sędzia grodzki trembowelski, podkomorzy taraszczański, st. zieleniecki, poseł nadzwyczajny króla Stanisława Augusta w Konstantynopolu (kilka lat do 1795), porucznik królewski, kawaler orderu Virtuti Militari (?); × Franciszka Gorzewska [ojciec: Franciszek Gorzewski, cześnik lwowski i winnicki; matka: Cezaryna Komorowska]; po nim POTOMSTWO
F2. ks. Jan Wincenty (*5.IV.1762 †Sadki 1835); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; st. jampolski i trembowelski, podsędek, potem sędzia ziemski krzemieniecki; × Tekla Dunin-Skrzyńska [ojciec: N Dunin-Skrzyński, podkomorzy nowogrodzki]; po nim POTOMSTWO
E2. ks. Dominik Onufry (*1718 †1783); porucznik znaku pancernego im. Józefa ks. Czartoryskiego, stolnika wielkiego litewskiego, pułkownik królewski, cześnik czernichowski i czerski, st. czernichowski, królewski elektor 1764; × Salomea Giżycka [ojciec: Bartłomiej Giżycki, kaszt. wyszogrodzki; matka: Franciszka Römer]
F1. ks. Adam; poseł na Sejm 1793, konsyliarz konfederacji targowickiej z woj. wołyńskiego, szambelan królewski, kawaler rosyjskiego Orderu św. Anny
F2. ks. Maksymilian (†młodo?)
F3. ks. Antoni; stolnik wołyński, komornik kijowski
F4. ks. Bohdan; podkomorzy bracławski, regent przysięgły powiatu krzemienieckiego
F5. ks. Tekla; × Wincenty Hilary Epifani Józef Piniński, podsędek krzemieniecki (*8.IV.1779 †23.VIII.1820)
F6. ks. Anna; × N Andruszkiewicz
E3. ks. Michał Baltazar (*1721 †Bereźna 12.X.1789); st. łucki, podczaszy czernichowski i krzemieniecki, poseł na Sejm Trybunalny; ×1 Marianna Skibniewska [ojciec: Tomasz Skibniewski]; ×2 Marianna Lityńska (*1730 †1800) [ojciec: Iwon de Hayd Lityński; matka: Anastazja Horainówna]; po nim
s. Jan Wincenty (*5.IV.1762 †Sadki 1835); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; st. jampolski i trembowelski, podsędek, potem sędzia ziemski krzemieniecki; × Tekla Dunin-Skrzyńska [ojciec: N Dunin-Skrzyński, podkomorzy nowogrodzki]
A1. ks. Julia; × N Olszewski
A2. ks. Leopold (*1797 †Łojowce 1859 (1860?)); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; oficer Wojska Polskiego (?), kamerjunker rosyjski; × Seweryna Czajkowska
B1. ks. Wiktor Michał (*1835 †Warszawa 12/24. III.1895); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 10.VII.1852
B2. ks. N (córka); × N Keller
A3. ks. Feliks Mikołaj Dionizy (*1799 †Lwów 1863); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; marszałek szlachty powiatu humieńskiego, powstaniec 1831; × Faustyna Rafałowska (*1808) [ojciec: Michał Rafałowski]
B1. ks. Michalina (*13.XI.1824 †Warszawa 8.IV.1908); × Kazimierz Żółkiewski (*1807 †Słobódka Korżowska 15.VII.1886)
B2. ks. Włodzimierz Hilary (*1826 †1884); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 26.IV.1845; porucznik huzarów wojsk rosyjskich; ×1 Karolina Markowska (*1831 †tragicznie, Paryż 25.III.1859) [ojciec: N Markowski, marszałek szlachty powiatu humieńskiego; matka: N Piętka]; ×2 [186?] Justyna Markowska [ojciec: N Markowski, marszałek szlachty powiatu humieńskiego; matka: N Piętka]
C1. ks. Władysław Leon (z pierwszego; *1855 †Warszawa 27.II.1936); rosyjskie zaliczenie do rodu 5.II.1865; prezes Towarzystwa Rolniczego w Humaniu 1905–1910, prezes Związku Rodziny Podhorskich; × Cecylia Rusiecka (†Warszawa 22.VII.1941)
C2. ks. Antoni Maurycy (z pierwszego; *Korżowa 22.X.1857 †1899); rosyjskie zaliczenie do rodu 5.II.1865
C3. ks. Maria Faustyna Justyna (z pierwszego; *Korżowa †Warszawa 8.VII.1933); rosyjskie zaliczenie do rodu 5.II.1865; ×1 Władysław Radziejowski; ×2 [Kraków 1910] Feliks Hanicki (†Zakopane 1912)
C4. ks. Karolina Maria (z drugiego; *Korżowa 13.III.1864 †Warszawa 4.VIII.1952); rosyjskie zaliczenie do rodu 5.II.1865; × [1890] Adrian Dadzibóg-Bieńkiewicz (†Warszawa 193?)
ks. Udalryk (*1743 †p. 1803); sędzia grodzki trembowelski, podkomorzy taraszczański, st. zieleniecki, poseł nadzwyczajny króla Stanisława Augusta w Konstantynopolu (kilka lat do 1795), porucznik królewski, Virtuti Militari (?); × Franciszka Gorzewska [ojciec: Franciszek Gorzewski, cześnik lwowski i winnicki; matka: Cezaryna Komorowska]
A1. ks. Konstanty (*1786 †Lemieszczycha 9.II.1858); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; starszy porucznik pułku ułanów Trzecieskiego, chorąży taraszczański, podkomorzy lipowiecki 1826; × Cecylia Korwin-Świderska (†1837) [ojciec: Ignacy Korwin-Świderski, podkomorzy taraszczański, pułkownik wojsk koronnych; matka: Zofia Burkacka]
B1. ks. Eugeniusz Jan (*1815 †Paryż 13.VII.1867); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836
B2. ks. Oktawian Jan Udalryk (*Lemieszczycha 1817 †Kraków 15.VI.1890); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; × [1858] Ludwika Skorupka-Padlewska (*1840 (?) †po 1912) [ojciec: Władysław Skorupka-Padlewski; matka: Judyta Potocka]
C1. ks. Konstanty Maciej (*1859 †tragicznie, Alaska, USA 1907); rosyjskie zaliczenie do rodu 30.VI.1866; autor wspomnień, podróżnik, publicysta, autor genealogii rodu Podhorskich, założyciel rodowego archiwum w Mikołajówce; × [1889; małżeństwo anulowane 1900] Klementyna ze Skrzynna Dunin-Karwicka [ojciec: Franciszek Dunin-Karwicki; matka: Natalia Frankowska]; (2°-v. Cezary hr. Stadnicki)
C2. ks. Zofia (*1863 †Kraków 194?); ×1 [1884 (?)] Władysław Schwarzburg-Günther, oficer cesarsko-królewski (*20.VI.1856 †Warszawa 1884); ×2 August Sokołowski, poseł do austriackiej Rady Państwa (*Ulicko Zarębane 29.VIII.1848 †Warszawa 17.V.1921)
B3. ks. Jan Aleksander Zygmunt (*1826 †Lemieszczycha 5.IX.1913); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; pośrednik mirowy powiatu taraszczańskiego; × [1856 (?)] Maria Czarnowska (†Koneła 1890) [ojciec: Alojzy Czarnowski, marszałek szlachty powiaty lipowieckiego; matka: Filipina Sulatycka]
C1. ks. Piotr Stefan Bonifacy (*Koneła 1859 †Odessa 16.X.1916); rosyjskie zaliczenie do rodu 8.IV.1868; inżynier architekt; × [Kraków 2.VI.1883] Klementyna Lipkowska (*Horodnica 4.II.1865 †Warszawa 9.XI.1943) [ojciec: Benedykt Lipkowski; matka: Katarzyna Kossowska]
D1. ks. Włodzimierz Zygmunt Benedykt Piotr (*Koneła 22.II.1884 †Warszawa 30.VII.1941); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 8.VII.1894; inżynier rolnik, praporszczyk rezerwy kawalerii wojsk rosyjskich, pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, dowódca 17. pułku ułanów 1921–1929, członek Oficerskiego Trybunału Orzekającego w Modlinie, pracownik Towarzystwa Ubezpieczeniowego, jeniec oflagu Murnau 1939–1940, Virtuti Militari 5 klasy 1920, KZ zł., rosyjski Order św. Stanisława 2 i 3 klasy i Order św. Anny 3 klasy; × [Pieniążkowa 12.VIII.1912] Maria Rusiecka (*Pieniążkówka 15.XII.1888 †Włocławek 9.IX.1976) [ojciec: Dominik Rusiecki; matka: Stanisława Lelewel]
E1. ks. Roman (*Koneła 4.I.1914 †z rąk Gestapo, Pawiak, Warszawa 10.II.1944); porucznik 17. pułku ułanów Wojska Polskiego 1939, inwalida wojenny po wojnie 1939, żołnierz ZWZ/AK, pseudonim «Gwóźdź»; × [Warszawa 26.XII.1941] Łucja Hepner (*Leszno Wielkopolskie 20.II.1918); (2°-v. Zdzisław Brunné)
E2. ks. Piotr Tadeusz (*Pieniążkowa 5/18.V.1916); inżynier mechanik, podchorąży 201. p.a.c. Wojska Polskiego 1940, porucznik PSZ (od 1943 w PSP), KWx2, franc. CDg z gw. br.; × [Londyn 27.VI.1964] Maria Rohozińska (*Warszawa 20.IV.1933) [ojciec: Tadeusz Rohoziński; matka: Maria Lipkowska]
F1. ks. Paweł (*Warszawa 2.XI.1966); syn adoptowany Warszawa 1966
E3. ks. Stanisława Janina (*Humań 24.VIII.1919); żołnierz AK, uczestniczka powstania warszawskiego; × [Włocławek 2.III.1946] Kazimierz Lewandowski (*Włocławek 8.II.1912 †Włocławek 25.XII.1991)
D2. ks. Wacław (*Koneła 15.IX.1885 †Kraków 25.VII.1966); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 8.VII.1894; × [Warszawa 192?] Julia Lipkowska (*Kijów 6.X.1887 †Kraków 4.III.1956) [ojciec: Jan Lipkowski; matka: Jadwiga Kozakowska]; (1°-v. Bolesław Rogowski)
D3. ks. Zygmunt (Zaza) (*Popudnia 12/25.V.1891 †Londyn 12.IX.1960); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 8.VII.1894; podporucznik 9. pułku ułanów wojsk rosyjskich, generał brygady kawalerii Wojska Polskiego, dowódca 1. pułku ułanów 1920–1927, dowódca Suwalskiej Brygady Kawalerii 1939–1945, członek emigracyjnej Rady Narodowej 1948–1954, członek Tymczasowej Rady Jedności Narodowej 1954–1958, autor wspomnień, Virtuti Militari 4 klasy 1939 i 5 klasy 1920, Order Odrodzenia Polski 4 klasy, KN, KZ zł., KZ zM zł., KW, Legia Honorowa 5 klasy, jugosłowiański OOB 3 klasy, rosyjski Order św. Stanisława zM 5 klasy i Order św. Jerzego 4 i 5 klasy; × [Warszawa 13.II.1923] Maria Janina Zdziechowska (*Perekresław 12.V.1898 †Londyn 24.I.1962) [ojciec: Feliks Zdziechowski; matka: Jadwiga Lipkowska]
E1. ks. Piotr Feliks (*Warszawa 13.XI.1923 †w powstaniu, Warszawa 6 (?).VIII.1944); podchorąży AK, pseudonim «Piotr»
E2. ks. Maria Janina (*Grudziądz 24.VI.1928); × [Londyn 12.VIII.1949] Zbigniew Bobiński (*Warszawa 8.XII.1921 †Londyn 13.IV.1995)
C2. ks. Konstancja (†Poznań II.1929); × [1876] Ernest Rohoziński (†Poznań 1928 (?))
C3. ks. Wanda (†Lwów XII.1908); ×1 [3.II.1883] Józef Rulikowski (*1850 †26.X.1898); ×2 [1899] Lucjan Burczak-Abramowicz (*1867 †1930)
A2. ks. Leonard (*1790); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; × N Jelonkowska
A3. ks. Jan (*1791 †Gadomka 1866); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; chorąży powiatu bohusławskiego; × Pelagia Wołodkowicz (†Gródek 1844) [ojciec: Jordan Wołodkowicz, porucznik kawalerii narodowej; matka: Justyna Klonowska]
B1. ks. Hipolit (*1816 †Żytomierz 30.VIII.1893); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; × Seweryna Czaplińska (*p. 1816 †Żytomierz 1893) [ojciec: Michał Czapliński; matka: Honoryna Rudnicka]
C1. ks. Bolesław Ignacy (*1855 †1918); rosyjskie zaliczenie do rodu 23.I.1865; × [15.VIII.1878] Maria Dunin-Borkowska (*Worobijówka 11.III.1859 †Kraków 17.XII.1907) [ojciec: Konstanty Dunin-Borkowski; matka: Paulina Żeromska]
C2. ks. Ewelina; × Konstanty (Jan Kazimierz?) Skorupka-Padlewski (*1841)
C3. ks. Konstancja; × Apollon Makowski
C4. ks. Stanisława
C5. ks. Honoryna (†Warszawa po III.1931); × Leon Peszyński
B2. ks. Cezary Wincenty (*Mikołajówka 1819 †Łopatyn 9.VI.1896); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; × Dioniza (Otolia) Wierzbicka (†Kijów 1919) [ojciec: N Wierzbicki; matka: N Sobieszczańska]
C1. ks. Baltazar (*Dołoteckie 1863 †Warszawa 10.XI.1941); rosyjskie zaliczenie do rodu 13.IX.1873; × [1890] Józefa Podgórska (†Pruszków 1944) [ojciec: Antoni Podgórski; matka: Maria Jagiełłowicz]
D1. ks. Jadwiga (*Łopatyn 1892 †Nowe Miasto n. Pilicą 1975); zakonnica w Zgromadzeniu ss. Sercanek, przełożona domu zakonnego we Włodzimierzu Wołyńskim, potem w Nowym Mieście n. Pilicą, więźniarka sowieckiej Butyrki w Moskwie 1919–1920
D2. ks. Baltazar (*Łopatyn 23.I.1893 †w obozie koncentracyjnym, Hersbrück 4.I.1945); urzędnik MSZ w konsulacie RP w Charkowie, żołnierz POW, pseudonim «Ziuk» i AK, pseudonim «Kresowiec», uczestnik powstania warszawskiego, MN, KZ zM zł., KW 1944; ×1 [Kijów 1918; małżeństwo anulowane Lublin 1932] Maria Antonina Chojecka (*Klitenka 25.VII.1898 †Créteil k. Paryża 30.III.1979) [ojciec: Wincenty Chojecki; matka: Maria Hulewicz]; (2°-v. Józef Franciszek Moldenhawer; 3°-v. Wacław Piekarski); ×2 [Warszawa 19.III.1936] Kaja Sywert (*23.IV.1897 †Londyn 14.X.1992); (2°-v. Jerzy Ditrich)
D3. ks. Irena (*Łopatyn 10.II.1898 †Warszawa 21.IX.1960); × [Warszawa 25.X.1923] Franciszek Józef Męciński (*Pisarzówka 2/14.IV.1894 †Warszawa 5.VII.1950)
C2. ks. Witold Henryk (*Dołoteckie 7.XI.1865 †Wołomin 23.I.1949); rosyjskie zaliczenie do rodu 13.IX.1873; × [1900] Oktawia Antonina Starża-Jakubowska (*Lulińce 16.XI.1878 †Wołomin 7.I.1955) [ojciec: Edward Starża-Jakubowski; matka: Maria Starorypińska]
D1. ks. Zofia (*Krupin 15.V.1901 †Wołomin 3.I.1992); × [Warszawa 12.II.1927] Kazimierz Izdebski (*Majdan Lityniecki 25.I.1899 †Wołomin 27.III.1984)
D2. ks. Zygmunt (*Popówka 30.V.1902 †Wołomin 23.X.1993); porucznik rezerwy 1. pułku ułanów Wojska Polskiego, ochotnik 1920, uczestnik wojny 1939; × [Warszawa 22.VI.1948] Zofia Szymańska (*Warszawa 14.V.1910) [ojciec: Adam Szymański; matka: Barbara Koprowska]
D3. ks. Maria (*Popówka 20.VI.1904); × [Warszawa 28.IV.1928] Marian Kowerski (*Józwów 4.VIII.1901 †Wołomin 8.I.1952)
C3. ks. Cezary Longin (*Dołoteckie 1870 †od bomby niemieckiej, Szpital Ujazdowski, Warszawa 4.IX.1939); rosyjskie zaliczenie do rodu 13.IX.1873; więzień sowieckiej Butyrki w Moskwie 1918–1919
C4. ks. Stanisław (*Dołoteckie 1873 †Warszawa 1934); rosyjskie zaliczenie do rodu 13.IX.1873; więzień sowieckiej Butyrki w Moskwie 1918–1919
B3. ks. Wiktor Stefan (*Marianówka 1822 †Kijów 13.XII.1894); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; ×1 N Romańska; ×2 Bronisława Maszewska (*1828 †Kijów 21.VI.1915)
C1. ks. Leon Jan Marcin (*Baliki 30.III.1856 †Warszawa 5.XII.1931); rosyjskie zaliczenie do rodu 25.XI.1865, potwierdzenie szlachectwa 14.IV.1899; inżynier rolnik; ×1 [Holaki 26.IV.1883] Maria Chojecka (*Tatarynówka 5.IV.1861 †Kijów 21.I.1894) [ojciec: Henryk Chojecki; matka: Henryka Weślewska]; ×2 [Holaki II.1900] Waleria Chojecka (*Tatarynówka 14.IV.1869 †Kijów 4.XI.1913) [ojciec: Henryk Chojecki; matka: Henryka Weślewska]
D1. ks. Piotr (*Samhorodek 29.VI.1889 †Warszawa 11.IV.1970); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 14.IV.1899; × [Symferopol 7.IV.1915] Stefania Dorota Helena Dunin-Borkowska (*Zarudzie 18.II.1893 †Warszawa 10.II.1974) [ojciec: Antoni Dunin-Borkowski; matka: Maria Iwaszkiewicz]
E1. ks. Maria Józefa (*Buchny 19.VI.1916); × [Warszawa 26.XI.1938] Mikołaj Rzepecki (*Kijów 25.III.1896 †Paryż 8.II.1977)
E2. ks. Teresa Jadwiga (*Warszawa 15.X.1925); × [Jazgarzew 14.VIII.1947] Tadeusz Epsztein (*Dąbie 20.XI.1908 †Warszawa 23.IV.1989)
D2. ks. Franciszek (*Samhorodek 4.X.1890 †w szarży na wojska sowieckie Knihynicze k. Chodorowa 6.IX.1920); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 14.IV.1899; rotmistrz 5. pułku ułanów, Orderu Virtuti Militari 5 klasy (pośmiertnie)
D3. ks. Jan Antoni (*Samhorodek 2.XII.1892 †Thomaston, Connecticut, USA 3.V.1983); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 14.IV.1899; oficer wojsk rosyjskich, major rezerwy 24. i 5. pułku ułanów Wojska Polskiego, żołnierz NOW/AK, uczestnik powstania warszawskiego, jeniec Oflagu w Murnau 1944–1945, od 1951 w USA, KW ×2 1920, KZ zM zł. 1944, MN, rosyjski Order św. Anny 3 i 4 klasy i Order św. Stanisława 2 i 3 klasy; × [Warszawa] Antonina Strzyżewska (*Grudziądz 8.IX.1901 †Thomaston 17.V.1979)
E1. ks. Jerzy (*Wysokie 11.I.1931 †Thomaston 23.X.1984); × [Warszawa 26.XII.1959] Ludwika Zmysłowska (*Warszawa 16.VIII.1939) [ojciec: Władysław Zmysłowski; matka: Monika Mielcarz]
F1. ks. Maria (*Warszawa 3.VIII.1960); × [Thomaston 1.X.1983] Henry Cerwiński (*New Jersey 14.IX.1959)
F2. ks. George John (*Watertown 2.I.1963); × [Thomaston 6.IV.1991] Tina Lilja (*15.XI.1970) [ojciec: James Lilja; matka: Diana N]
G1. ks. Brianna Noel (*Waterbury 8.IX.1994)
D4. ks. Maria (†młodo)
D5. ks. Henryka (*Kijów 18.V/31.V.1901 †Poznan 23.III.1994); × [Środa Wielkopolska 30.IV.1945] Zygmunt Ziemięcki (*Kijów 25.VII.1896 †Poznań 23.IX.1986)
D6. ks. Bronisława (†młodo)
D7. ks. Maria (*Kijów 11.III.1904); × [Warszawa 28.IV.1933] Czesław Ziemięcki (*Kijów 21.II.1900 †Warszawa 5.IX.1984)
D8. ks. Anna (†młodo)
C2. ks. Jordan Konstanty (*Baliki 1858 †Kijów 1919); rosyjskie zaliczenie do rodu 25.XI.1865
C3. ks. Lucjan Jan (†młodo Żytomierz 1878); rosyjskie zaliczenie do rodu 25.XI.1865
C4. ks. Joanna Maria (*Baliki 1859 †Wilno 25.VI.1935); rosyjskie zaliczenie do rodu 25.XI.1865; × [1879; rozwiedzeni] Stanisław Jackowski (*Makarów 1848 †Krasnohórka 23.IV.1908)
B4. ks. Aleksander Rafał (*1826 †Kijów 1895); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; × [1860] Sabina Kondracka (†Złotopole 10.X.1922)
C1. ks. Bronisław (†młodo 1879)
C2. ks. Józef Jan (*Wielki Bukryn 1863 †Osada Krechowiecka 24.X.1934); rosyjskie zaliczenie do rodu 23.I.1865; sędzia pokoju; × [Symferopol 28.X.1886] Maria Kazimiera Skarbek-Malczewska (*1867 †Warszawa 5.V.1944) [ojciec: Zenon Skarbek-Malczewski; matka: Karolina Gorecka]
D1. ks. Helena (*Szlachowa 1888 †Warszawa 14.VII.1965); żołnierz AK; × [rozwiedzeni] Witold Berezowski (†Warszawa 195?)
D2. ks. Bolesław (*Szlachowa 31.III/13.IV.1896 †Warszawa 25.VIII.1979); porucznik rezerwy 1. pułku ułanów Wojska Polskiego i PSZ 1945–1948, jeniec oflagu Murnau 1939–1945, emisariusz do Kraju 1946, Virtuti Militari 5 klasy 1920, KW ×4, KZ zM sr. ×2, KZ sr. ×2 i br. ×3, papieski Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice zł.; × [Gołymin k. Ciechanowa 17.III.1925] Elżbieta hr. Łoś (*Deszno 4.VIII.1902 †Warszawa 27.VIII.1986) [ojciec: Stanisław hr. Łoś; matka: Maria Wielowieyska]
E1. ks. Maria (*Osada Krechowiecka 13.I.1926); × [Warszawa 2.VII.1950] Antoni hr. Rey (*Psary 16.VI.1928)
E2. ks. Anna (*Równe 3.VI.1930); × [Warszawa 6.VIII.1950] Karol Ksawery Szlenkier (*Konstancin 24.IV.1921 †Dąbrówka k. Warszawy 27.VI.1993)
E3. ks. Irena Teresa (*Równe 25.II.1933); ×1 [cywilny 23.I.1957; rozwiedzeni] Janusz Szlaszewski (*Warszawa 27.III.1926 †Warszawa 28.XI.1992); ×2 [Haga 24.I.1971] Bastiaan Rudolf van der Steenhoven (*Voorschoten 31.III.1925)
E4. ks. Elżbieta (*Równe 30.VI.1936); × [Warszawa 25.VI.1961] Włodzimierz Rekłajtis (*Katowice 3.VIII.1929)
C3. ks. Felicjan Jan (*Wielki Bukrym 1865 †Bydgoszcz 1935); × [Łopatyn 1893/1894] Maria Podgórska (†Zielonka k. Warszawy 194?) [ojciec: Antoni Podgórski; matka: Maria Jagiełłowicz]
D1. ks. Józef (*1894 †z rąk bolszewików, Chwoszczówka 1917); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 3.IV.1900
D2. ks. Anna (*1901 †1917)
B5. ks. N (córka); × N Dobrzyński
B6. ks. N (córka); × Gracjan Peszyński
A4. ks. Anna; × N Markowski, marszałek szlachty powiatu humańskiego (†1811)
A5. ks. Baltazara; × Stefan Zapolski
A6. ks. Konstancja; × N Ulanicki
A7. ks. N (córka); × N Rybczyński
ks. Michał Baltazar (*1721 †Bereźna 12.X.1789); st. łucki, podczaszy czernichowski i krzemieniecki, poseł na Sejm Trybunalny; ×1 Marianna Skibniewska [ojciec: Tomasz Skibniewski]; ×2 Marianna Lityńska (*1730 †1800) [ojciec: Iwon de Hayd Lityński; matka: Anastazja Horainówna]
A1. ks. Aleksander (z drugiego; *1760 †II.1812); podkomorzy królewski, szambelan królewski, st. karoliński, marszałek szlachty powiatu skwirskiego, kamerjunker rosyjski; × Petronela Dominika Zaleska [ojciec: Ignacy Zaleski, cześnik trocki; matka: Helena Spendowska]; (2°-v. Jacek Saryusz-Zaleski)
A2. ks. Elżbieta (z drugiego; †Bystrzyca 24.IX.1800); × [1773] Ignacy Jan Rojowski (Rojewski), stolnik urzędowski (*30.X.1745 †Bystrzyca 8.VII.1807)
A3. ks. Jan Nepomucen (z drugiego; *1763 †Krzemieniec 1828); podkomorzy taraszczański i skwirski, pułkownik kawalerii narodowej 1794; ×1 Julia Pruszyńska; ×2 Tekla Boreyko; (1°-v. N Paziewicz); ×3 Kunegunda Iwaszkiewicz (*1785 †28.XII.1866 (?)) [ojciec: Ignacy Iwaszkiewicz; matka: Anna Lipkowska]
B1. ks. Aniela (z pierwszego); × Leonard Lewald-Jezierski
B2. ks. Jan Kanty (z drugiego; *1798 †Paryż 1869); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; marszałek szlachty powiatu skwirskiego, powstaniec 1831; × [1834] Nepomucena Budzyńska (*1816) [ojciec: Marceli Budzyński; matka: N Wasilewska]
C1. ks. Zdzisław (†Nicea 1863)
C2. ks. Wanda (†tragicznie, w wieku 18 lat)
B3. ks. Anastazy (z drugiego; *Bereźna 1800 †Mohylna 1856); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; powstaniec 1831
B4. ks. Baltazar (z trzeciego; *1806 †tragicznie, Bereźna IX.1879); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; marszałek szlachty powiatu skwirskiego i taraszczańskiego; × [1827] Wiktoria Józefa Konstancja Zaleska (*1811 †po 1832) [ojciec: Wiktor Zaleski, marszałek szlachty powiatu taraszczańskiego; matka: Anna Proskur]
C1. ks. Kazimierz Jan Stanisław (*1831 †1898); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; × [1861] Anna Hołowińska [ojciec: Zenon Hołowiński, marszałek szlachty powiatu kaniowskiego; matka: Maria Teresa Morgulec]
C2. ks. Marianna Franciszka Kunegunda (*1831 †1833)
B5. ks. August Ignacy (*30.VIII.1813 †Antonów 1882); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836; marszałek szlachty powiatu skwirskiego, powstaniec 1831; × [22.IX.1840] Augustyna Mańkowska (*Borówka 29.XII.1824 †12.II.1903) [ojciec: Seweryn Mańkowski; matka: Julia Grabowska]
C1. ks. Augustyn (*1841 †1874); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 3.VIII.1855
C2. ks. Leon Urban (*1844 †Lipki (?) 1915); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 3.VIII.1855; × N Manček (Mantchek?)
D1. ks. Augustyn (*Lipki 2.IX.1882 †Nicea 27.VI.1939); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 8.VIII.1894; × [194?] Seraphine Josephine Veziano (*Isolabona, Włochy 7.II.1891 †Nicea 13.XI.1986)
E1. ks. Jean (*Nicea 8.VIII.1919 †Nicea 1.VIII.1989); × [29.IX.1942; rozwiedzeni] Marie Claire Caillotelle (*St. Dizier 3.VIII.1922)
F1. ks. Pierre (*Nicea 22.III.1943); ×1 [196?; rozwiedzeni 1983] M. Gerard; ×2 [31.VIII.1985] Marie Laude Baud (*Cavaillon 20.VII.1953)
G1. ks. Laurence (z pierwszego; kobieta; *19.III.1969)
G2. ks. Jean François (z drugiego; *Nicea 15.V.1984)
F2. ks. Chantal (*Paryż 1.I.1946); ×1 [rozwiedzeni] N Diaz; ×2 [8.XI.1980] Jacque Leboucher
F3. ks. Christine (*Nicea 21.I.1947 †Nicea 8.XI.1981); ×1 [rozwiedzeni] N Müller; ×2 Jean Pascal André Carlotti
D2. ks. Jadwiga (*1886 †Nicea 1928); poetka, pseudonim «Alioli»; × Ferdynand Pollheim
D3. ks. Eleonora Anna (*Lipki 4.III.1889 †Poznań 1.IX.1966); × [Poznań 7.VIII.1910] Hubert Truszkowski (*Witebsk 3.XI.1883 †Omsk 9.III.1919)
C3. ks. Michał Mikołaj (*1846 †Berlin 1899); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 3.VIII.1855; założyciel archiwum rodzinnego w Bereźnej; × [Kijów 10.I.1871] Antonina Skorupka-Padlewska [ojciec: Władysław Skorupka-Padlewski; matka: Judyta Potocka]
D1. ks. Władysław Zygmunt (*1868 †Warszawa 2.VIII.1941)
D2. ks. Stefan (*Bereźna 11.II.1873 †Warszawa 20.X.1928); × [Rude Sioło 1904] Zofia hr. Rzewuska (†Warszawa 1974)
E1. ks. Ewa (*Bereźna 1907 †Warszawa 1.II.1981); × Karol Węglewicz (*1900 †6.V.1967)
E2. ks. Magdalena (*Bereźna 16.III.1908); urzędniczka MSZ 1928–1942, sekretarka w Prezydium Rady Ministrów RP w Londynie; ×1 [Sztokholm] N Collett, Szwed; ×2 [Londyn 1953] Leon Bittner (*Chocim k. Płocka 28.VI.1903 †Londyn 19.XI.1983)
E3. ks. Franciszek (*1911 †tragicznie, Wilno p. 1.IX.1939); × [193?] N Olizar
D3. ks. Ignacy Rajmund (*Antonów 31.VII.1879 †Warszawa 1937); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 23.XI.1890; uczestnik wojny 1920, urzędnik Ministerstwa Spraw Wojskowych
D4. ks. Konstancja Kazimiera; rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 23.XI.1890; × [1908 (?)] Henryk Uziembło (*Krze k. Trzebini 27.II.1879 †Kraków 3.VIII.1949]
C4. ks. Oktawia (*p. 1855 †Hulowce 1901 (1907?)); × Adam Dionizy Zdziechowski (*8.VIII.1835 †Orłówka 22.IX.1904)
C5. ks. Antonina Aleksandra Dorota (*2.VII.1855 †Kraków 1940); × [26.VI.1873] Stefan Świeykowski (Swieykowski) (*Wolica k. Krasnopola 2.IX.1848 †tragicznie, Wołodarka ok. 1876)
B6. ks. Henryk (†młodo 1858); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836
B7. ks. Karol Edmund (*1814 †Odessa 24.VI.1868); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 31.III.1836 i 25.XI.1857; marszałek szlachty powiatu hajsyńskiego i bałckiego; × Michalina Hulanicka [ojciec: N Hulanicki; matka: Konstancja ks. Podhorska]
C1. ks. Jan (†Krzywiec 1874); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 25.XI.1857; chorąży taraszczański; × [1874 (?)] Klementyna Wierzbicka (*1851 †Warszawa 6.X.1930) [ojciec: Wincenty Wierzbicki; matka: N Kulesza]; (2°-v. N Brzozowski)
C2. ks. Henryk (†1869); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 25.XI.1857
C3. ks. Leon (*1842 (1847?)); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 25.XI.1857; × Kazimiera Wierzbicka [ojciec: Wincenty Wierzbicki; matka: N Kulesza]
D1. ks. Roman (†młodo)
D2. ks. Anna; × N Kowalewski
D3. ks. Leonia (*1874 †Warszawa 23.XII.1954); × Sobiesław Matkowski (*1868 †Warszawa 20.II.1922)
D4. ks. Stefan (*1876 (1878?) †Lwów 23.XI.1927); oficer rezerwy wojsk rosyjskich, uczestnik wojen 1914–1918 i 1920, kierownik oddziału Syndykatu Rolniczego we Włodzimierzu Wołyńskim; × [192?] Klaudia Wrzeszcz (*Kijów 1890 †Warszawa 20.I.1959) [ojciec: Eugeniusz Wrzeszcz; matka: Helena N]
D5. ks. Witold Wilhelm (*Iwachny 6.IV.1884 †Warszawa 1928); rosyjskie potwierdzenie szlachectwa 7.XII.1904; podporucznik rezerwy 296. pułku piechoty wojsk rosyjskich, rotmistrz rezerwy 5. pułku ułanów Wojska Polskiego, potem I. dyonu samochodowego Wojska Polskiego, rosyjski Order św. Stanisława 2 i 3 klasy, Order św. Anny 2, 3 i 4 klasy i Order św. Włodzimierza 4 klasy
C4. ks. Waleria (*1852 (?) †Lwów 1.V.1876); × Adam Skarbek-Czarkowski (*Skarzynówka 1848 †1905)
C5. ks. Antonina; × Juliusz Berezowski (*1844 †Odessa 1906)
C6. ks. Stanisława; × Stanisław Syroczyński (*Jurkowce 1849 †Kijów 20.IV.1912)
B8. ks. Konstancja; × Tadeusz Iwaszkiewicz
B9. ks. Nepomucena; × Aleksander Tarszeński
[nextpage title=«Документы и акты»]
Лист короля Зигмунта Августа старосте кременецкому князю Миколаю Андреевичу Збаражскому о хлебокормлении князя Г.Ф. Подгорского и Афанасия Игнатьева.
„Zygimont Auhust, Bozeiu Milostiu Korol Polski, Weliki kniaź Litewski, Ruski, Pruski, Zamoytski, Mazowecki ect. ect.
„Starosto Krеmianockomu, sprawcy Województwa Kijewskoho, Kniaziu Mikołaju Andrеjowiczu Zbarazkomu, a w nebytnosty Jeho w Kremiancy ino Podstarostomu tamoshnomu kremianockomu, tomu chto od neho, zamok Nasz Kremianeckij zawedujet; — prykazujem Tobe Kniażę Staroste, a hdeby na tot czas w Kremiancy Jeho nebuło ino Tobe Podstaroste, abyżoś słuham Naszym Kniaziu Hryhoryju Fedorowyczu Podhorskomu i Ofanasu Wasilewiczu Ihnatewu, kotorye na sławu y na Ime Nasze Hospodarskoje z Moskwy pryjechali, na chlebo kormlenie selco na ime Cecyniowcy, w kotorom jako Oni nam sprawodali, jest liby bolszey nebulo, tolko dwisti wolok osołych, y jestli no z szkodoju Naszoiu, a netli tam w tom grontu bolsze tolko dwisti wolok, y jestli ne w hranycach a ne w seredyne innych sel y hruntownych — Im dal y w to Ich uważał. — A hdeby toż w tom selcy Cecyniowcach bolszey ludey y hrontu niźli dwisti wolok owidelby, jestli to z szkodoju y perekozoju prylehłosti, paszni z innych Naszych toho zamku Kremianeckoho selca, tot zamok Nasz obyititsia nemoźet, y Ty by Im na inszem mesti, hde na ustroni tohże dwistu wolok osołych dał, zawel, y w to Ich uważał, acz teper Kniazia Starosty ando w Kremiancy net, Ty by Podstarosty za sim łystom Naszym do podania Im tych seł, to jest do toho czasu nim Oni ku dzierżaniu toji dwisto wolok pryidut y w to Ich uważano budet, z dochodów y pencżcy Naszych, toho zamku Kremianeckoho dawał. — lm samym y na szest słuh Ich, na każdoho osobu z osobna y na każdoju czwert hodu, po boczce muky orżanoje, po boczce solodu, po czwert boczki krup, po czwert boczki horochu, po poltiu miasa, soli y też jaryn z potrobu, a na sweżeje miaso y na rybu tehże na osobu po kope hroszcy, a na koni Ich sena i solomy tolko, kolko ony potrebowaty budut, dawał, a to Tobe za sim łystom w skarbe naszom na liczbo pryniało budet.
«Pisań w Warszawie leta Bożeho Narożeuia Tysiacza Piatsot szestdzicsiat treteho, miesiąca Nojabra semnadeatoho dnia.
Podpis ruki Hospodarskoje.»
ПЕЧАТКИ
Печаток не знайдено
ПУБЛІКАЦІЇ ДОКУМЕНТІВ
Документів не знайдено
АЛЬБОМИ З МЕДІА
Медіа не знайдено
РЕЛЯЦІЙНІ СТАТТІ
Статтєй не знайдено
- Основная литература: Żychliński Т. Złota księga szlahty polskiej. Roćzn. 14. — S. 13–21; Lenczewski Tomasz, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, t. I, Warszawa 1995–1996; Собчук В.Д. Шляхта російського походження // Собчук В. Д. Від коріння до крони : Дослідження з історії князівських і шляхетських родів Волині XV — першої половини XVII ст. — Кременець. Кременецько-Почаївський державний історико-архітектурний за повідник, 2014. — 508 с.[↩]
- Собчук В.Д. Шляхта російського походження // Собчук В. Д. Від коріння до крони : Дослідження з історії князівських і шляхетських родів Волині XV — першої половини XVII ст. — Кременець. Кременецько-Почаївський державний історико-архітектурний за повідник, 2014. — 508 с.[↩]
- Historyczną część niniejszej monografii zawdzięczamy zapiskom p. Konstantego Podhorskiego z Mikołajówki, zajmującego się gorliwie badaniem przeszłości swego rodu. Żychliński Т. Złota księga szlahty polskiej. Roćzn. 14. — S. 13–15[↩]
- Żychliński Т. Złota księga szlahty polskiej. Roćzn. 14. — S. 13[↩]
- ЦДІАК України, ф. 22, оп. 1, кн. 2, арк. 27–27 зв.[↩]